Ahoy maties

Hier ben ik weer met een levende verse update. Ik ben hem gaandeweg aan het drukken maar de muziek staat hier volle bak en dat bemoeilijkt het denkwerk. Stel je voor een travel agencie en internet cafe en je kan de muziek tot buiten horen. This sucks!

De eerste reistegenslagen zijn geincasseerd. De oostkust begint een beetje tegen te vallen, spijtig. We denken aan vluchten naar de westkust. Razend druk overal en je komt steeds dezelfde mensen tegen die ook dezelfde uitstapjes geboekt hebben. Het is net een grote jokerbedoening, niets tegen joker. Het wordt ook steeds duurder en de mensen minder sympathiek.

Het valt natuurlijk niet allemaal tegen, het blijft nog steeds heel mooi.

We zijn na Cairns gestart met Mission Beach. Mooi strand maar naar goede gewoonte zit de zee verheven van de giftige kwallen dus enkel in de stingernets zwemmen. Dan kan je net zogoed in het zwembad van de hostel zwemmen. We komen daar toe, blijkt dat de reservatie die door de travel agencie voor ons gedaan was, niet doorgekomen was. Geen plaats in de hostel. Andere, duurdere hostel voor ons gezocht en gevonden. Ons geld teruggegeven en afgescheept naar de andere kant van de beach. Ondertussen waren we het grootste deel van onze dag kwijt en we vertrokken natuurlijk de volgende dag. Positieve noot, gratis wijn tussen 19 en 20 uur in de pub van de hostel. Dus Jasmine en ik om 21u met een serieus stuk in ons ... , gaan slapen. Tot dusver de mislukte mission beach missie.

The very next morning terug de bus op richting Townsville, waar we om 19u de ferry moesten nemen naar Magnetic island. Weer dikke pech, bus vertraging, ferry gemist. De volgend ferry om 21u genomen, tegen 22u in de hostel. Pech, ze vonden geen sleutel van de kamer waarvoor we geboekt hadden. De receptie was dicht en we moesten het doen met het barpersoneel. Die gasten kunnen natuurlijk enkel pinten tappen... Dus wachten en drinken natuurlijk, de frustratie moest met iets doorgespoeld worden. Uiteindelijk boden ze ons een andere kamer aan maar daar stonden 6 grote rugzakken en maar 6 bedden... Maar volgens de pc waren er maar 4 bedden bezet dus we moesten er zelf 2 vrijmaken. Zo gezegd, zo gedaan, we drinken ons pintjes uit, stappen in onze kamer, liggen er anderen in ons bed te slapen. Ik kon ontploffen en dat is geen mooi zicht zoals jullie weten. Gelukkig was Jasmine er om de gemoederen tussen mezelf en de barman te bedaren want ik mocht volgens hem op het strand gaan slapen, terwijl de kamer betaald was! Een refund was ook al uitgesloten, onvoorstelbaar. Rond 1u `s nachts hebben ze ons dan een plaats in een tent aangeboden. Om een lang verhaal kort te maken. Ga nooit naar Magnetic island en vooral niet naar base backpackers voor de full moon party. De party stelde ook al niet veel voor.

Next stop met de greyhound airlie beach. Al gehoord van de Whitsunday eilanden? De Pinkstereilanden genoemd omdat kapitein Cook hier op pinksteren vastgelopen is op een van de parelwitte zandstranden. Hij had wel geen rekening gehouden met het uurverschil... Eigenlijk was pinksteren hier al voorbij :-) Te mooi voor woorden. Zo`n wit strand met helderblauw water heb ik nog nooit gezien. En wat hebben we hier gedaan? Gezeild natuurlijk! Alweer niet zeeziek, grotendeels omdat er geen wind was dus van zeilen is er niet veel in huis gekomen. Dag 1 hebben we een stuk kunnen zeilen maar de volgende 2 dagen was het op motor varen. Ik heb aan het roer gestaan natuurlijk. Slapen met 29 man op een zeilboot was iets minder comfortabel dus moesten we elke avond een stuk in ons... drinken om te kunnen slapen. Zo is er altijd wel een excuus. Ja ja, we hebben de goones ontdekt. Goedkope wijn in dozen van 4 liter. Tussen 12 en 15 dollar de doos, kwaliteit is het niet. Naar het schijnt kunnen er eierextracten en zo in teruggevonden worden. Als andere backpackers er niet ziek van worden, wij dan hopelijk ook niet...

Vandaag terug aan wal gegaan. Ditmaal nog geen zeebenen want na mijn duikavontuur heb ik toch een dag of 3 wankel gelopen.

Vanavond houden we het waarschijnlijk rustig al weet je nooit wat de nacht brengt. Zonder alcohol, dat staat vast. Het kan niet alle dagen feest zijn, er moet nog gereisd worden!

Morgen vertrekken we met de nachtbus naar de town of 1770 want ja daar is Capt. Cook in, je raadt het, 1770 gestrand. Ze hebben de moeite niet gedaan het daar een naam te geven. Daar volgt onze eerste surfles en kajakken met dolfijnen. Dol fijn, zeker met ons laatste kano avontuur in `t achterhoofd. Het is gelukkig maar voor een uur of 3 en geen ganse dag.

Wederom wil ik mijn trouwe lezertjes bedanken voor de reacties. Keer op keer tof om lezen en zo stimuleren jullie me ook om te blijven schrijven.

Keep on typing, ik houd het voor bekeken want ik word knetter van die muziek hier.

xxxxxxxx