Van Aussie naar Tassie

Alweer een schitterende trip achter de rug, net terug van Tasmanië, truly paradise.

Laatst was ik ergens in Canberra blijven haperen. Hopelijk hebben jullie iets aan het vorige bericht gehad want ik was er toen niet echt bij. We zijn die dag toch een stuk verder gereisd dan verwacht, ergens onderweg mijn tweede adem gevonden.

Mimosa Rocks National Park was de volgende halte, alwaar we ge-bushcamped hebben. Omgeven door bush op enkele meters van het strand. ‘s Avonds en ‘s nachts werden we vergezeld door wallabies en een heel nieuwsgierige possum die temidden de nacht op onze tent begon te klimmen, was dat even schrikken. Ze zien er heel koddig uit maar zijn uiterst opdringerig. ‘s Avonds opnieuw een kampvuurtje, ons niet bewust van de drama’s die zich verderop afspeelden…

Het kamperen afgesloten met een verkennende ochtendwandeling, ik had er langer kunnen blijven maar hiervoor rest nog weinig tijd.

Na de ochtendwandeling tot in Orbost gereden, denkende dat we van daaruit de Snowy Mountains in zouden kunnen. We beslissen toch even te informeren hoe de bosbranden gesteld zijn in de tourist info. De info was een historische pionierscottage met een heel koddig gastvrouwtje, 2 lange grijze vlechten. Haar vrolijke presence verzachtte het trieste nieuws dat alle parken die we wilden bezoeken zowat in brand stonden, of op zijn minst de weg ernaartoe. Ze verwijst ons door naar een gratis campsite langs de snowy river.

Een zeer belonende rit van ongeveer een uur over gravelroad. We kampeerden, ‘the man from snowy river‘-gewijs, langs de oevers van de snowy river. Spijtig genoeg heeft het de ganse avond en nacht geregend.

Wegens het hoge aantal bosbranden zat er ‘s anderendaags niets anders op dan in één trok door te rijden tot Philip Island. Hierdoor misten we heel wat maar het was het risico niet waard. In Philip Island zouden we pinguïns spotten…

Eens op het eiland merkten we dat het pinguïns spotten een uiterst commerciële bedoening is en hebben we hiervoor bijgevolg gepast. Ze sluiten er zelfs bij dusk en dawn de straat voor af zodat je een peperduur ticket moet kopen om hen te zien. Dan maar een prachtige zonsondergang op Cape Woolambai (daar zijn mijn foto’s van de mooie zon genomen).

Dag 2 op het eiland hebben we het hypertoeristische Cowes vluchtig bezocht en vervolgens zijn we doorgereden tot de Nobbies waar een eiland met zeehonden te bezichtigen is, alweer mits betaling natuurlijk. Dan maar de baby meeuwen gefotografeerd. Ons eilandverblijf afgesloten met een wandeling naar de pinnacles van cape Woolambai. Hier werden we beloond met een zeehond die de kust voorbijzwom…

Melbourne, St-Kilda was onze volgende tussenstop, van hieruit vertrekt immers de ferry naar het prachtige Tassie. De eerste avond werden we van de straat geplukt door 2 gasten die op weg waren naar een housewarming party. We zijn er dan ook blijven plakken wegens de gratis Margaritas en andere drankjes. Toen iedereen plots te losbandig begon te worden hebben we het schip verlaten, bedtijd, ons autootje stond ons op te wachten op de gratis parking. Best gezellig, er stonden nog een heel deel andere backpackers geparkeerd.

Dag 2 te Melbourne was een verkennende dag met de gratis toeristenbus, zo horen we het graag. Gelunched in het bekende Chinatown, met Valentijn dus koppeltjes en hartjes alom. ‘s Avonds gebbqed aan het strand en een stapje gezet in St-Kilda, al was Valentijn niet het moment hiervoor, melige scenarios all around…

Dag 3 te Melbourne was marktdag, eerst deze te St-Kilda en daarna de grote Queen Victoria Market, met een 1000tal kraampjes. Daar is het wat uit de hand gelopen met het souvenirshoppen, ja met jullie thuis in gedachten, domweg eerst vergeten te informeren wat een pakketje naar België sturen kost, meer dan onze souvenirs zo blijkt… We reizen dus nog even met het handeltje rond…

Onze marktdag afgesloten met een frisse Belgische Leffe in het Belgian Beer Cafe, met een prachtige beergarden en lekkere frietjes uit puntzakken met mayonaise. Lekkerrrrrrrrr…

Dag 4 te Melbourne, de dag van vertrek naar Tassie. Niet veel uitgevreten, naar de post, op het internet, bbqtje aan het strand en daarna wat liggen luieren. Omstreeks 18u30 beginnen inschepen in The Spirit of Tasmania II. Tijdens onze nachtelijke oversteek ben ik gelukkig niet ziek geweest, ik ga nog een echte zeerob worden.

Dag 1 Tassie, van Devonport tot  Mt Roland Lookout gereden, daarna doorgetrokken tot Cradle Mountain NP, de prachtige Lake Dove Circuit walk gedaan gevolgd door de Cradle Valley Boardwalk, wat een prachtige omgeving. De natuur is helemaal anders dan op het vasteland. Land of fire and ice wordt het hier ook genoemd. Gletsjers vormden het landschap waarna vele branden de planten geselecteerd hebben. Blue Gums hebben zelfs branden nodig om te kunnen uitzaaien, ontzettend fascinerend allemaal. We hebben er onze eerste wombat gezien en heel veel wombatkak langs het pad.

‘s Nachts kampeerden we in Macquarie heads voor welgeteld 5 dollar. Geslapen met de achtergrondmuziek van kibbelende Tasmanian Devils, wat een duivels kabaal.

Dag 2 Tassie in Strahan ontbeten en onze band opgepompt in Queenstown, we zijn toe aan een nieuwe band, vrees ik. Volgende stop Lake St-Clair NP, alwaar de Platypus leeft maar zich ook goed verscholen houdt want we hebben er geen gezien. Terug aan de auto gekomen, platte band, reservewiel (zelf) gestoken maar deze bleek ook niet veel lucht meer te bevatten. De vriendelijke parkwachter heeft ons met dat probleem verholpen.

Onderweg naar Glenorchy verliest een truck vol schapen spontaan 2 achterwielen, die vlogen over de bomen de achterliggende weide in, gelukkig reden we wat op afstand. Ja, mijn rijstijl heeft zich wat verbeterd met hier rond te toeren.

Iets voor Hobart hebben we aan de Derwent River gekampeerd op Treasure island, daar was ‘s avonds Boer zoekt vrouw op tv, ze hebben dat programma hier ook.

Dag 3 Tassie, 2 bandencentrales afgereden op zoek naar 2dehands banden voor Tuur, onze voiture… Uiteindelijk 3 zo-goed-als nieuwe banden gekregen voor 70 dollar, het is al minstens 90 dollar voor een nieuwe, we worden goed in het zaakjes doen. Bovendien hadden we zo ook gratis parking om Hobart te gaan bezoeken, ah ja!

Via Huonville zijn we vervolgens naar de Tahune Airwalk gereden maar daar vragen ze 22 dollar entree voor een brug van 600 meter, ook hier hebben we gepast. De Big Tree bezocht, spijtig genoeg stervende maar nog steeds immens groot. Vervolgens Hartz NP, met de Arve Falls walk en de Lake Osborne walk, wat een zicht, you have to see it, to believe it.

Daarna was het tijd voor een ijsje te Richmond, een historisch dorpje met een mooie brug over de één of andere rivier…

We hadden het plan door te rijden tot Freycinet NP maar besloten onderweg te kamperen aan Mayfield Bay, voor 2 dollar, op aanraden van de lokale Bottleshop verkoper. Alweer naast het strand met kampvuur en al. Kamperen is echt tof in Tassie, niet duur en prachtige locaties. Het kan ‘s nachts wel een tikkeltje koud worden, voor onze normen dan.

Dag 4 Tassie, via Swansea langs Spikey Bridge naar Bicheno gereden om er het Nature Wildlife park te bezoeken, op zoek naar Tasmanian Devils, Wombats, Quolls,… Om 10u werden de dieren gevoederd en kon je met Martha de wombat op de foto. De meeste dieren in het park zijn verkeersslachtoffertjes. Niet te geloven hoeveel dode dieren er langs de weg liggen. De eigenaar van het park was verkozen tot Tassie of the year, en hij had het verdiend ook, als je ‘t mij vraagt. Na de wandeling hebben we een superlekkere soep gegeten in het huiselijk restaurantje van het park. Het wekte een echt thuisgevoel op.

Vervolgens Freycinet NP, opnieuw kamperen naast het strand voor 13 dollar ditmaal, barkoude douches weliswaar. In Freycinet hebben we een wandeling van 11km gemaakt langs Wineglass bay en Hazards bay, afzien, bergop, bergaf… Gelukkig was het niet te warm, spijtig genoeg stelde de lookout niet veel voor door de dichte bewolking.

Dag 5 Tassie, opnieuw naar de Wineglass bay lookout gewandeld want er was geen wolkje aan de lucht. We werden beloond met een adembenemend uitzicht over de baai.

Vervolgens besloot ik te gaan snorkelen in Honeymoon bay, ik heb het een 10-tal minuten uitgehouden, het water was veel te koud. Vooral veel zeewier en een 3-tal gespikkelde vissen gezien. Dan maar een nieuwe poging in Bicheno bay, denkende al zwemmend houd ik me wel warm. Welgeteld 1 minuut en ik gaf er al de brui aan, geen zin een onderkoeling tegemoet te zwemmen. Volgens 2 duikers die ik daar ontmoette was het duiken er niet zo speciaal dus heb ik dat dan ook niet gedaan.

Van Bicheno doorgereden tot Latrobe, Platypus capital of the World, op zoek naar Platypus uiteraard. En ja we hebben ze ‘s avonds gezien door een begeleide wandeling te maken langs de rivier. 10 dollar per persoon en de opbrengst gaat naar het onderhoud van de rivier zodat de Platypus er kan blijven bestaan. Het zijn heel schuwe dieren dus geduld is de boodschap.

Dag 6 Tassie, vroeg opgestaan om nogmaals gedag te gaan zeggen aan de Platypus, op het moment we wegreden, zwom er ééntje op zijn rug langs de oever. Ze weten maar al te goed wanneer je staat te kijken. Hierna ingescheept in de Spirit of Tasmania. Tot dusver onze Tasmanië trip. Veel te kort, al hebben we het mooiste zeker gezien. Jammer dat de houtkap verdergaat op dit eiland. In 200 jaar is al veel kapotgemaakt en ze gaan er mee door. Je zou denken dat ze zouden leren uit de fouten van hun voorgangers in Europa….

Op naar een nieuw avontuur.

Dikke knuffels xxx

Love you all