Love skydiving and New Zealand even more

Skydiving is sweet as!

I live to tell the tail... Skydiving is schitterend. Beter dan...
De snelste minuut van mijn leven maar ik heb er iedere seconde van genoten. Het opstijgen met het kleine vliegtuigje was het ergste.
20 minuten duurt het tot je 15000 feet bereikt hebt, ofwel 4,7 km. De hoogste skydive die je hier kunt doen, geen idee wat je in de rest van de wereld kunt uitspoken.
1 minuut vrije val. Een onbeschrijfelijk gevoel wanneer je uit het vliegtuig springt. Eerst zie je de onderkant van het vliegtuig daarna de aarde onder je.
Je valt met een snelheid van 200 km per uur. Na 3,2 km vrije val schiet de parachute open en kun je op je gemak rondkijken. Ik heb een schitterende dvd en foto@s.
De hele tijd met een glimlach van hier tot in Tokyo. Op het einde mocht ik zelf de parachute besturen, poepsimpel eigenlijk. Ooit wil ik eens alleen springen.

Na het skydiven ben ik als een blok in slaap gevallen. Blijkbaar is dat normaal na een adrenalinekick. De volgende dag moesten we vroeg opstaan om de Tongariro crossing te doen.
Een 20 km lange wandeling voorbij Mount Ngaurahoe oftewel Mount Doom uit Lord of the Rings. Een redelijk zware wandeling die aanvangt met the Devils starecase, what`s in a name.
De Tongariro crossing telt 3 actieve vulkanen, Mt Ngaurahoe, Mt Tongariro en Mt Ruapehu. In 1995 barste Mt Ruapehu met als gevolg dat heel Nieuw-Zeeland onder een stofwolk zat en geen enkel vliegtuig kon opstijgen/landen.
Na de vulkanen passeer je de Emerald Lakes, vulkanische meren die een Turquoise blauwe kleur hebben met een rode rand. Machtig. Het stinkt er wel een beetje naar rotte eieren wegens de vulkanische activiteit.
Na de Emerald lakes, the Blue Lake en als afsluiter wandel je door een sprookjesbos. We hadden heel veel geluk met het weer, bijna geen wolkje aan de lucht en sun all the way.
Taupo is mijn nr 1 bestemming in het noordeiland.

Na Taupo reden we naar River Valley. Een heel gezellige hostel in the middle of nowhere. Het regende er de ganse tijd dus echt veel heb ik er niet gezien.

Na River Valley opnieuw naar Wellington waar ik afscheid moest nemen van mijn Italiaanse en Spaanse vriendinnekes, snif snif. Hopelijk zie ik ze opnieuw in Queenstown.
Na Wellington opnieuw de ferry op naar het zuideiland. Gezien we de nacht ervoor een afscheidsfeestje hadden, was de boottocht niet echt aangenaam.

`s Avonds aangekomen in Nelson waar ik de volgende dag naar Abel Tasman National Park zou gaan. Opnieuw van heel wat mensen afscheid moeten nemen. De meesten wilden op de bus blijven.
Jammer voor hen want zij hebben het prachtige Abel Tasman gemist. Weer een ganse dag stralend zon. Helderblauw water en prachtige stranden. Ik heb er ook zeehondpups gezien.

Van Nelson reden we naar Westport, we stopten onderweg in Lake Nelson. Voor Westport stopten we aan de Bull River waar ik gaan jetboaten ben. Met een snelheid van 100 km/uur over het water stuiven en 360`s maken tussendoor. Ik had er eerlijk gezegd meer van verwacht.
Al was het uitzicht over de kloof wel fantastisch. In Westport spookten we niet veel uit. Inkopen doen voor Lake Rotoiti waar we een verkleedfuif zouden houden. Beachparty non the less.

De fuif was in orde. Ik was de enige duiker onder het gezelschap.

Van lake Rotoiti naar Franz Josef gereden. Onderweg stopten we aan de pancake rocks. Mooie wandeling.
Te Franz Josef verblijven we 2 dagen. Vandaag wilden we de full day glacier hike doen maar deze werd spijtig genoeg gecancelled wegens het slechte weer. Het stopt niet van regenen!
Ik heb de voet van de gletsjer gezien, verder zijn we niet geraakt.
Ik had hier graag nog eens geskydived, gezien het hier een toplocatie is, waar kan je anders boven een gletsjer skydiven? Wederom wegens het slechte weer afgelast. Bummer, niets aan te doen.
De prachtige omgeving kan ik niet verkennen. Ik zal eens moeten terugkomen.

Morgen rijden we naar Lake Wanaka, waar het hopelijk minder regent. Daarna Queenstown, waar ik misschien ga bungyjumpen...
Tot de volgende!

Love u all
xxx