Loving New Zealand so far, about to skydive!

Keora

Hey iedereen,

vers van de pers, Kimsan gaat morgen skydiven, waar heb ik me nu weer toe laten overhalen?

Maar eerst het nieuws van de afgelopen dagen:

Na de mooie Bay of Islands spendeerde ik nog een dagje in Auckland. Mike en ik zouden de gratis Kiwibus
nemen, die je de mooiste plekjes van Auckland toont. Hadden ze ons natuurlijk vergeten vertellen waar de
bus precies stopte. Niet waar wij stonden te wachten dus! We hebben die bus dan ook gemist.
Niet getreurd, dan maar onze eigen, veel betere, rondrit gemaakt. Voor 11 dollar kon je een dagticket kopen waarmee
je op alle publieke transport binnen Auckland terecht kon. Eerst de bus genomen naar Devonport, van daaruit met de ferry
terug naar het centrum gekeerd. Dan de bus op naar One tree hill, raar genoeg staat er geen boom op de top van deze heuvel.
Wel een magnifiek uitzicht over Auckland vanop de top. Toppie!
Na het citytrippen afgezakt naar de hostel en samen in de hottub gedoken. Lekker op het penthouseverdiep van de hostel met zicht
op de zonsondergang boven Auckland. Was allemaal zeer romantisch geweest ware het niet dat mijn compagnon voor de andere kant was, haha, schitterende kerel!

De volgende dag afscheid moeten nemen van Mike, en terug op de kiwibus gesprongen. Ditmaal richting Mercury Bay gereden.
Heel wat stops onderweg zoals het knuffelen van een Kauriboom, Katangahake gorge met een mijnschacht met glow worms (gloeiwormen?).
Gestopt in Cathedral Cove, prachtig. Daarna gestopt te Hot water beach. Het noordeiland is, zoals jullie al dan niet weten, uiterst vulkanisch.
Wanneer je op dit strand op de juiste plaats een put delft, komt er heet grondwater uit. Je kan er bij laagtij een zelfgemaakte hottub langs het strand nemen.
Uiterst bizar.
Onze laatste stop voor die dag was Mercury Bay. Een gezellige hostel waar men lekkere spaghetti voor ons gekookt had.

`s Morgens rond 7u vertrokken richting Rotorua. Te Rotorua ben ik gaan White water raften. Voor mijn eerste keer maar meteen de hoogste commercieel gerafte waterval bedwongen.
7m hoog, klinkt misschien niet veel maar geloof me, eens je ervoor drijft, komt niet alleen het water in de rivier hoog te staan...
We zijn erin geslaagd de raft niet om te flippen, chapeau. Wat een fantastische sport! Een beetje aan de dure kant maar absoluut de moeite waard! Adrenaline ruist door je lijf.

Het hele Rotorua, Rottenrua, Sulfer city gebeuren afgesloten met een traditioneel Maori feest in Waitiki village net buiten Rotorua.
We aanschouwden er verschillende dansen, rituelen, gebruiken van de Maori. Ze deden ook de uiterst bekende Haka. Daar kreeg ik kippenvel van.
Oorspronkelijk gebruikt om hun tegenstander te intimideren, awel, met succes in mijn geval.
Het dansspectakel werd afgesloten met een traditioneel Hangi diner. Ons eten werd bereid in een grondoven met lavastenen. Lekker!
Na maanden backpackermenu rolden de meeste backpackers onder ons naar buiten. We hadden ons allemaal wat overdaan.

Vandaag zijn we van Sulfer City, zo geheten omdat het er enorm naar rotte eieren stinkt door de geothermische activiteit, richting Waitomo gereden.
Onderweg zijn we gestopt aan een show waar ze op zeer grappige manier demonstreerden hoe je een schaap scheert, koe melkt, schapen bijeen drijft...
Van daaruit zijn er een aantal onder ons gaan Swoopen, een soort bunjispringen in iets wat op een slaapzak lijkt. Ik heb hiervoor gepast.
Volgende stop de hoogste en oudste hangbrug van Nieuw Zeeland. 64 m hangt ze boven de rivier, akelig hoog.
van hieruit richting waitomo gereden. De meesten onder mijn medereizigers zijn hier gaan Black water raften. Een mix van speleologie, rappel en drijven op een rubberband op een ondergrondse rivier.
Ik heb het niet zo voor grotten dus deze namiddag ben ik de Waitomo walk gaan doen. Mooie wandeling, niet speciaal. Des te meer tijd dus om mijn blogverhaal te schrijven.

Vandaag dus eindelijk beslist of ik al dan niet ga skydiven. Ja dus, je krijgt er niet elke dag de kans toe en iedereen die ik al ontmoet heb, die het gedaan heeft, kan er niet over zwijgen.
Uiterst verslaven naar het schijnt, slecht voor de portemonnee dus. Ik doe zeker in mijn broek op het ogenblik dat ze de deuren van het vliegtuig opendoen.
Zorgen voor morgen.

Een korte samenvatting van mijn Kiwi Experience totnutoe. Een Moari buschauffeur, van wie we heel veel opsteken. Zeer gezellige gast, brengt veel ambiance op zijn bus.
We hebben ons allemaal belachelijk moeten maken door ons vooraan in de bus voor te stellen maar het ijs was meteen gebroken.
Mijn medereizigers zijn hoofdzakelijk Britten tussen de 18 en 22 jaar. Een kleine age gap maar niet onoverkomelijk.
Ik ben niet de oudste op de bus, er zijn er een 7tal ouder of van dezelfde leeftijd. De buschauffeur is de oudste, 32 jaar.

Iedereen op de bus kan het goed met elkaar vinden. Geen dikke nekken, gelukkig, een aantal jonge gastjes die pa zijn creditcard aan het opdoen zijn. Goed voor hen, zou ik zeggen.
Alleen reizen valt super mee. Ik doe waar ik zin in heb, leer elke dag 10 tallen nieuwe mensen kennen, niet te geloven. Having a blast!

voorlopig laat ik het hierbij. Hopelijk overleef ik de skydive van morgen zodat ik een vervolg aan mijn verhaal kan breien.

Dikke knuffels en heel veel liefs vanuit de adventure capital of the world!

xxxx